(fotomontage)
Floodlights of filmzonnen geven een zee van licht. Bouwlampen doen dat ook en zijn een stuk goedkoper. Hierboven zie je er eentje in actie. In onze studio zijn ze overvloedig aanwezig, al doen ze het niet meer allemaal even goed. Hoewel ze een groot gebied verlichten, is het licht zelf vrij hard (harde schaduwen), en daarom meestal niet zo geschikt om een model mee te verlichten, en zeker geen beauty! Bovendien gaat zo’n zee van licht alle kanten op, en als je niet oppast verstoort de flood via reflecties langs plafond en muren de rest van je verlichting.
In bovenstaande foto werd de flood gebruikt om de achtergrond te verlichten. Als ik een tweede had gebruikt was de achtergrond nog wat egaler geworden, maar ik had net al een stop laten springen dus ik hield me een beetje in.
Hier zie je de licht-opstelling. Een flood voor de achtergrond met een scherm tuusen die lamp en de camera, om ongewenst strooilicht te voorkomen. Het onderwerp werd verlicht met een flits achter een diffusiescherm, een soort goedkope softbox.
Dirk
Bovenstaande foto is genomen met een full-frame fish-eye lens, geproduceerd door de Красногорский Механический Завод, ofwel de Krasnogorskse mechanische fabriek. Nadat ik een artikeltje op internet gelezen had en op marktplaats een voordelige aanbieding zag, kon ik me niet meer beheersen:
Zenitar 16mm/2.8
Het ding was mooi verpakt en er zaten zelfs nog een rood- geel- en groenfilter bij (je moet ze er aan de achterkant opschroeven)! Tevens een goede aanleiding om het programma PTLens eens te bekijken. Hiermee kun je niet alleen fish-eye vervorming corrigeren, maar ook m.b.v. een database van calibratie-gegevens de laatste restjes vertekening uit je zoomlenzen wegpoetsen.
Alle plaatjes in dit artikel zijn gelinkt naar relevante sites…
Dirk
Of beauty dish, zoals het ook wel genoemd wordt. We hebben er twee van in onze studio. Ze worden gebruikt als je ergens ‘zacht’ licht nodig hebt, bijvoorbeeld bij het fotograferen van een beauty. Officieël moet er nog een spiegelend kapje voor het peertje, maar dat valt als volgt op te lossen:
Ter vergelijk heb ik maar een beauty gefotografeerd, ze heet ducky. Links zie je haar met een spotlight verlicht, en rechts met de beauty dish.
Om de schaduwkant een beetje op te lichten zat er een witte reflector aan de linkerkant:
Dirk
Of je nou digitaal of analoog werkt, alle fotografie begint met licht, het woord zegt het al. In onze Klik fotostudio staan dan ook de nodige lampen. Misschien wel teveel, zelfs.
We hadden twee bejaarde spotlights. Eéntje doet het nog, maar de lamp op de foto heeft de geest gegeven. Zeker nu de gloeilamp in de ban gedaan is, valt het niet mee hier een nieuw peertje voor te vinden.
Een spot is handig om het licht alleen alleen dáár te krijgen waar je het wilt hebben. Voor de foto van de klapkamera op deze blog heb ik een spotje gebruikt om het onderwerp te verlichten zonder dat er teveel licht op de achter- en ondergrond kwam. Zoals je op de onderstaande foto kunt zien, moest ik ook nog een muurtje van koffiekopjes bouwen om te zorgen dat de ondergrond zelf in de schaduw bleef. Als je op het plaatje klikt kun je het wat groter zien.
Dirk
En om te laten zien hoeveel licht er nou echt uit komt, demonstreert Dirk hier als een moderne Prometheus dat de koppen van de mooie nieuwe flitsinstallatie het echt allebei doen.
Hans
Ik weet niet of er ook nog foto’s besproken zijn, want ik was zelf pas wat later aanwezig.
Martijn en Hans waren aan het spelen met een geleend flits-aggregaat, dat een goddeloze hoeveelheid licht af kan geven, zoals je op het plaatje ziet. En dit was nog maar op een kwart van het vermogen…
Dirk
“Techniek is onbelangrijk, het gaat om het uiteindelijke plaatje”. Hier is veel over te schrijven, en hier en daar hebben ze dat ook (in het engels) gedaan.
Toch valt niet te ontkennen dat camera’s, zeker wat oudere of meer exotische exemplaren, zo hun charmes hebben. Vandaar dat fotoclub Klik a.s. woensdag, 23 september, haar eerste cameravond® houdt:
Het idee is simpel, neem een of meer interessante camera’s of foto-apparaten mee. Bart stelde voor om je eerste camera mee te nemen (als je die nog hebt…). Hypermoderne camera’s zijn ook welkom, en alles wat daartussen zit. De cameravond wordt een terugkerend fenomeen, dus je hoeft niet in een keer al je spullen mee te nemen.
Ik neem de camera die hierboven staat afgebeeld mee. Ik heb er nog geen foto’s mee genomen, maar ben toch een leuk middagje bezig geweest om er deze foto van te nemen.
Natuurlijk kun je ook gewoon foto’s meenemen voor een fotobespreking.
Dirk
Niet alleen verschijnen er op de clubavonden regelmatig nieuwe gezichten, ook onze vergroters krijgen af en toe bezoek. Het heeft even geduurd, maar nu is hij geïnstaleerd: Met de Omega D5 kunnen we ook grotere negatieven dan 6×6 aan. Tot 4×5 inch past erin en er zit ook een filterlade met filters bij, zodat VC-papier geen enkel probleem geeft. Hierdoor kan de oude Liesegang met pensioen.
We hebben deze vergroter gratis (dank!) via marktplaats gekregen van een fotograaf die naar Spanje verhuist, en deze omega past niet in de kofferbak.
Vrij kort nadat de omega er was, is er een klein eitje aan komen lopen. Zijn eigenaar kon niet meer voor hem zorgen en we zoeken een nieuw huis voor hem. Het is al een oud beestje, maar door z’n lange stang kan hij waarschijnlijk enorme vergrotingen maken van je kleinbeeld-negatief. Eventueel kan je er ook een geinig lampje van maken.
Dirk
Ik ben alweer een tijdje bezig met infrarood film te experimenteren. De beroemde Kodak high speed infrared wordt helaas niet meer gemaakt. Twee alternatieven die ik heb gevonden zijn: Rollei IR 400 en Efke Infrared 820.
Beide films zijn ook als ‘gewone’film te gebruiken, maar hebben ook nog een bruikbare gevoeligheid in het nabije infrarood. Om duidelijke infraroodeffecten te krijgen (witte bomen, zwarte luchten) is een ‘zwart’ filter nodig (89B, 88A) dat voor het blote oog zo goed als ondoorzichtig is.
De Rollei is het gevoeligst: 400 ISO voor normaal gebruik en met een IR filter wordt dat 12-25 iso. De efke is 100 resp 3-6 iso, maar wat goedkoper.
Een plaatje zegt meer dan duizend woorden, dus hier volgen meer dan tweeduizend woorden (je kunt op de plaatjes klikken om ze iets groter te bekijken):
(Rollei IR 400)
(Efke IR 820)
Dirk
Voor de analoge dinosaurussen onder ons: Ik heb gisteren wat gespeeld met ‘Rollei vintage 332′ – afdrukpapier. Het verhaal gaat, dat dit in Tsjechië gemaakt wordt volgens oude Agfa-receptuur. De variant waar ik mee speelde was een warmtoon RC-papier, dat goed geschikt schijnt te zijn voor het Lith-proces, en goed reageert op selenium-toning. Vooral dat laatste was het me om te doen: Ik wou wel eens zo’n warme, roest-chocoladebruine print maken.
Volgens de verpakking kan uisluitend bij rood licht gewerkt worden, maar de natriumlamp bleek gelukkig ook te werken. De gewone afdruk zag er al mooi uit; volgens mij heeft dit papier wat meer tekening in de schaduwen dan Ilford MG. De klapper kwam in het seleniumbad.: In een paar minuten zag je de donkere partijen zich verdiepen, en tenslotte een mooi seleniumkleurtje ontstaan. Ik zal volgende woensdag wat afdrukjes meenemen.
Dirk
