Als het goed is staan de gebouwen op deze foto’s netjes overeind. Dat dat niet vanzelfsprekend is kun je zien als je je muis over de plaatjes beweegt.
Deze foto’s zijn genomen met een shift-lens; een lens die je een stukje (omhoog) kun verschuiven ten opzichte van het beeldvlak. Hierdoor kun je je camera horizontaal (en het negatief verticaal) houden, terwijl je toch een heel gebouw in beeld krijgt. Dit voorkomt de ‘omvalling’ die je te zien zou krijgen als de camera niet netjes horizontaal staat. Door de shift-lens andersom te gebruiken kun je het omval-effect ook versterken. Op die manier zijn de plaatje gemaakt die je met je muis tevoorschijn kunt halen.
Je kunt een ‘omgevallen’ foto ook weer rechtzetten in fotoshop, maar als je niet oppast wordt het beel dan ook wat uitgetrokken. Bovendien zie je tijdens de opname niet goed wat het resultaat zal worden.
Een voordeel van analoog fotograferen is, dat ik geen tweede hypotheek hoefde af te sluiten om aan zo’n shift-lens te komen, maar gewoon op marktplaats terechtkon voor een tweedehandsje (Mamiya 645-systeem).
Dirk
Best Dirk,
Is dit zelfde effect ook te bereiken door het objectief los te schroeven van de body, deze "los" ervoor te houden? Of is dit een andere techniek?
MvG,
M.Roukens
Ik denk dat je dan niet goed meer kunt scherpstellen, en dat een deel van je foto buiten de beeldcirkel van je lens komt te vallen.
Op zich kun je wel interessante effecten bereiken door b.v. een vergrootglas op de een of andere manier aan je toestel te koppelen, maar het zullen niet echt 'scherpe' plaatjes worden.
Groet,
Dirk